زندگی به حقیقت ظلمت است،مگر شوروشوق در میان باشد.
و شور وشوق کور و بی هدف است،مگر دانش در میان باشد.
و دانش پوچ و بی حاصل است،مگر کار در میان باشد.
و کار تهی و بی جان است،مگر عشق در میان باشد.
و هنگامی که با عشق کار میکنی خود را با خود وبا مردم و با خدا پیوند میدهی.
و اکنون با تو بگویم کار با عشق چیست؟
کار با عشق آنست که پارچه ای را با تاروپود قلب خویش ببافی،بدین امید که معشوق تو آن را بر تن خواهد کرد.
کار با عشق آنست که خانه ای را با خشت محبت بنا کنی،به این امید که محبوب تو در آن زندگی خواهد کرد.
کار با عشق آنست که دانه ای را با لطف و مهربانی بکاری و حاصل آن را با لذت درو کنی چنانکه گویی معشوق تو آن را تناول خواهد کرد.
و بالاخره کار با عشق آنست که هر چیز را با نفس خویش جان دهی و بدانی که تمام پاکان و قدیسان عالم در کار تو می نگرند.
کار ، تجسم عشق است.
کار، عشق مجسم است.
اگر نمیتوانی با عشق کار کنی،
اگر جز با ملا مت و بیزاری کاری از تو بر نمی آید،
بهتر است کار خود را ترک کنی و بر دروازه معبد بنشینی.
و صدقات کسانی را که با عشق کار میکنند بپذیری.
زیرا اگر بی عشق پخت کنی،
نانی تلخ از تنور به در خواهد آمد که گرسنه را نیم سیر گذارد.
و اگر با صدای فرشتگان آواز بخوانی،
وتورا به آن اواز، عشقی نباشد،
گوش آدمیان را آشفته میکنی،
و آنان را از شنیدن آوای روز و نجوای شب محروم میداری.
برگرفته از :کتاب پیامبر
نوشته:جبران خلیل جبران
.
وبلاگ شما بسیار خوب و مفید است موفق باشید شاد به من هم سر بزن خوشحال میشوم
سلام ممنون از اطلاعاتت
میخواستم اجازه بگیرم و به وبلاگت لینک بدم
ممنون
بابا ای ول