نتیجه گیری از بعضی افکار، احتیاج به منطق و روش ندارد، بلکه جسارت فوق العاده می خواهد. حفظ و رعایت منافع دوستی ها و آنچه بنظر ما حقایق هستند نمی گذارد منطق و روش، کار خودش را بکند. منطق، موقعی کار خودش را می کند که احتیاج به جسارت نباشد. وقتی که علاقه ما به افکار خود، از جسارت می کاهد، منطق ما هیچگاه نخواهد توانست ما را،ماورای اعتقادات و افکار مورد علاقه مان ببرد. ماورای مرزهای افکار خود رفتن، جسارت میخواهد. در حقیقت ماورائی نیست. همهء ماوراء ها، در حقیقت است. حقیقت، جسارت را از ما میگیرد که ماورای آن برویم. جسارتی که ما را یاری دهد یک گام ورای حقیقت خود برویم، حقیقت ما را منتفی خواهد ساخت.

دوستان کوئستی من!به جسارت خودتون افتخار کنید!