از آهسته رفتن نترس،از ایستادن بترس.

زنی سالخورده کشان کشان راهی را می پیمود که ناگهان جوانی سررسید و از او سراغ مغازه ای را گرفت.زن پس از مدتی پر حرفی که سرانجام نتوانست آدرس را درست و حسابی شرح دهد،پیشنهاد کرد جوان را همراهی کند.راه افتادند و مشغول صحبت شدند.اتفاقا مسیر کمی سربالایی بود و راه رفتن برای زن مشکل،اما او با نیرویی فوق العاده تمام راه را طی کرد و مغازه را به پسرک نشان داد.جوان که بسیار شرمنده شده بود،از او تشکر کرد اما زن سالخورده گفت:لازم به تشکر نیست.من باید از تو ممنون باشم.جوان حیرت زده پرسید:چرا شما؟
جواب داد:تو امروز به من ثابت کردی که هنوز هم می توانم کار مثبتی انجام دهم و به کسی کمک کنم.بنابراین از اینکه احساس مفید بودن را در من زنده کردی،بسیار متشکرم.